Łupież suchy a mokry
Coraz więcej osób ma problemy z łupieżem – przewlekłą chorobą skóry wywoływaną przez drożdżaka Malassezia. Niestety walka z łupieżem bywa trudna, ponieważ choroba może wracać po okresach reemisji. Rozróżnia się dwa rodzaje łupieżu – suchy i mokry. Warto poznać między nimi różnice i dowiedzieć się, w jaki sposób radzić sobie z chorobą
Łupież suchy (zwykły) – najbardziej powszechny
Drożdżak Malassezia naturalnie występuje na skórze głowy. Kiedy ma jednak sprzyjające warunki do rozwoju wywołuje stany chorobowe – łupież. Łupież suchy, a więc zwykły jest najbardziej powszechny, Pojawia się u osób mających problem w łojotokiem skóry, a przyczyną jego wystąpienia może być:
- nadwrażliwość na drożdżaki;
- niewłaściwie dobrane kosmetyki do pielęgnacji włosów;
- niewystarczające spłukiwanie włosów;
- zła dieta;
- stres;
- suche powietrze w ogrzewanych pomieszczeniach lub też suszarkach, którymi włosy są suszone.
Objawami łupieżu suchego są zazwyczaj
- nadmierne odrywanie się od skóry głowy drobnych białych lub szarych łusek, spadających na ramiona i plecy;
- sucha i ściągnięta skóra głowy;
- świąd głowy.
Podczas nasilenia choroby może dochodzić do powstawania strupów obumarłego naskórka, które z czasem mogą tworzyć warstwy ściśle przylegające do skóry głowy.
Łupież mokry (tłusty) – przebiegający z obfitym łojotokiem
Różnica między łupieżem suchym a mokrym, polega na tym, że w drugim przypadku występuje intensywny łojotok oraz silne stany zapalne skóry. Ponadto zamiast białych i niewielkich strupów pojawiają się tłuste (mokre) i żółtawe strupy mogące tworzyć warstwy i wywołujące silny świąd. Z kolei w wyniku częstego drapania skóry głowy może prowadzić do wystąpienia dodatkowo infekcji bakteryjnych.
Wśród przyczyn pojawienia się łupieżu mokrego wymienia się między innymi
- skłonność do rogowacenia ujść mieszków włosowych;
- nadczynność hormonów androgennych;
- niska temperatura otoczenia;
- niewłaściwa dieta.
Rozwój choroby może doprowadzić do wypadania włosów.
Leczenie łupieżu suchego a mokrego
Oczywiście warto zadbać o prawidłowa dietę bogatą choćby w witamin z grupy B oraz A i E. Ponadto w przypadku leczenia łupieżu suchego warto sięgać po szampony zawierające substancje takie, jak między innymi:
- pirytionianan cynku,
- pirokton olaminy,
- ketokonazol,
- siarczek selenu i siarka,
- smoła pogazowa,
- kwas salicylowy czy oliwa z 3% kwasem salicylowym.
Z kolei w leczeniu łupieżu mokrego stosuje się zazwyczaj szampony z ketokonazolem, dostępne w aptekach bez recepty. Warto też wybierać łagodne kosmetyki do pielęgnacji włosów – np. delikatne emulsje, szampony i kremy dedykowane walce z łupieżem tłustym. Poza tym łupież mokry leczy się również środkami keratolitycznymi o właściwościach złuszczających zrogowaciałą warstwę naskórka. W czasie leczenia można także stosować szampony, zawierające w swoim składzie naturalne substancje takie jak:
– napary z nagietka, pokrzywy, rumianku, kory wierzby z liśćmi łopianu;
– olejki o działaniu przeciwzapalnym (np. z drzewa herbacianego);
– dziegieć brzozowy.